അകാഡമി ഡേയ്സ് I

അകാഡമിയിലെ ഞങ്ങളുടെ ക്ലാസ് റൂമിന് ഉള്ളില്‍ നിന്നും വാതില്‍ തുറക്കാന്‍ കൈപിടി ഇല്ല. അതിനാല്‍ ഒരു സര്‍ക്കസിന് ശേഷം മാത്രമേ ആരോഗ്യം ഉള്ളവര്‍ക്ക് പോലും വാതില്‍ ഉള്ളില്‍ നിന്നും തുറക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞിരുന്നുള്ളൂ.
പതിവുപോലെ യമുനാ ക്ലാസ്സിലെത്തി ബീഗവുമായി നര്‍മ സംഭാഷണം നടത്തി.
ഇംഗ്ലീഷ് സംസാരിക്കുന്നതു ഇതിനു മുന്‍പ് സിനിമകളില്‍ മാത്രം കണ്ടിട്ടുള്ള എനിക്കും, ശങ്കുവിനും, പ്രന്ചിക്കും പരസ്പരം ഇംഗ്ലീഷ് മാത്രം സംസാരിക്കുന്ന യമുനയോടും ബീഗത്തിനോടും ബഹുമാനമായിരുന്നു.
അതിനുശേഷം പോകാന്‍ തുടങ്ങിയ യമുനാ വാതില്‍ തുറക്കാന്‍ ആവതും ശ്രമിച്ചു.
യമുനാ എന്താണ് പറഞ്ഞിട്ട് പോയതെന്നറിയന്‍ ഞാന്‍ അടുത്തിരിക്കുന്ന രാമന്‍ കുട്ടിയുടെ സഹായം തേടുകയായിരുന്നു.
- ഈ രാമന്‍ കുട്ടി ഇംഗ്ലീഷില്‍ തൃശൂര്‍ പൂരം എക്സ്പ്ലൈന്‍ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. മലയാളത്തില്‍ പോലും അതെന്താ സംഗതി എന്ന് പറയാന്‍ അറിയാത്ത ഞങ്ങള്‍ക്ക് (എനിയ്ക്കും പ്രന്ചിക്കും) അവന്‍ ഒരു മഹാ സംഭവം തന്നെ ആയിരുന്നു ആ കഥ പിന്നാലെ -
കാര്യങ്ങള്‍ ഇങ്ങനെ പുരോഗമിക്കുന്നതിനിടയില്‍ ഞങ്ങള്‍ ബാക്കില്‍ നിന്നും ആ കിളിനാദം കേട്ടു -
'സംബടി പ്ലീസ് ഹെല്പ് മി ടു ഓപ്പണ്‍ ദിസ് ഡോ . . . ര്‍ര്‍ ?'
യമുനയാണ് - പാവം ഡോര്‍ ഓപ്പണ്‍ ചെയ്യാന്‍ ആവതും പരിശ്രമിച്ചിട്ട്‌ വിയര്‍ത്തു കുളിച്ചു നില്‍ക്കുകയാണ് - ഇത് കണ്ടു ആസ്വദിക്കുന്ന ടിന്റു.
ജനിച്ചപ്പോള്‍ കൊണ്ടുവന്ന പുശ്ച്ചം കലര്‍ത്തിയ ചിരി മുഖത്ത് ഫിറ്റ് ചെയ്തു ഇവള്‍ക്കൊന്നു പറ്റിക്കണം എന്ന് കരുതി ഇരിക്കുന്ന രമ്യ - അത് തടഞ്ഞു വെച്ചിരിക്കുന്ന സോണിയ.
അടുത്ത ആഴ്ച പഠിപ്പിക്കാന്‍ പോകുന്ന സെഷനുകളിലേക്ക് ഡൌട്ട് പ്രീപ്പയര്‍ ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന അരുണ്‍
കേള്‍ക്കേണ്ട താമസം പ്രേമനും പ്രന്ചിയും ചാടി ഡോരിലേക്ക് വീണു.
ഇപ്പൊ ഈ വാതില്‍ തുറന്നാല്‍ ഇവളുടെ ഹൃദയത്തിലേക്കുള്ള വാതില്‍ എനിക്ക് വേണ്ടി തുറന്നു തന്നാലോ എന്ന് കരുതി ഓരോരുത്തരും . . .
താന്‍ എത്തുന്നതിനു മുന്‍പേ ഡോര്‍ തുറക്കപ്പെടുമെന്ന് അറിയാവുന്ന രാജേഷ് വറുഗീസ് ശങ്കുവിനെ പോകാതിരിക്കാന്‍ പിടിച്ചു വെച്ചിരിക്കുകയാണ്. എന്നാല്‍ സഹായ ശ്രമത്തില്‍ പങ്കു ചേരുന്നതിനായി ശങ്കു ആവതും ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്.
ഡോറീന്റെ കാര്യം എന്റെ പിള്ളാര്‍ നോക്കിക്കൊള്ളും എന്ന ഡയലോഗ് ഉള്ളില്‍ ഒതുക്കി ഇന്‍ ഹരിഹര്‍ നഗറിലെ ജഗധീഷിനെ പോലെ ടിന്റു യമുനയെ നോക്കി നില്‍ക്കുന്നു.
പെട്ടന്നാണ് ക്ലാസ്സിനെ നടുക്കി കൊണ്ട് ആ ശബ്ദം കേട്ടത് - സ്റ്റോപ്പ് സ്റ്റോപ്പ് . . .തങ്കുവാണ്
110 കെ വി ലൈന്‍ എടുത്തെറിയുന്നപോലെ പ്രേമനും പ്രന്ചിയും ഡോറിലെ പിടി വിട്ടു. ശങ്കു കുതരല്‍ നിര്‍ത്തി -
എന്താ കാര്യം എന്ന് കരുതി ഇരുന്ന ക്ലാസ്സിനെ മൊത്തത്തില്‍ നോക്കി –
ഒളികണ്ണ്‍ കൊണ്ട് മൈസ്പേസില്‍ നിന്നും കോപ്പി ചെയ്തു ഡെസ്ക് ടോപ്പില്‍ ഇട്ടിട്ടുള്ളഫോട്ടോയില്‍ ഓരോ മണിക്കൂറും ഇടവിട്ട്‌ പ്രവീണ്‍ രാജു നോക്കുന്ന ആ മുഖം യമുനാ റാണിയെ - വീണ്ടും വീണ്ടും നോക്കിക്കൊണ്ടു തങ്കു ഡോറിന് നേരെ നടന്നടുത്തു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു
' ഞാന്‍ തുറന്നോളാം '
ദൈവമേ അന്ന് ഞങ്ങള്‍ ചിരിച്ച ചിരി !!!

എല്ലാവരുടെയും സമയക്കുറവു പരിഗണിച്ചു ഇനി മുതല്‍ കഥകള്‍ 300 വാക്കുകള്‍ക്കുള്ളില്‍ നിര്‍ത്തുന്നതായിരിക്കും

Chief Editors